Ik ben klaar! Laat me maar weer naar beneden! Even wachten op de foto? Ok…?!?


Het is vrijdag 23 september, 12:00 uur en ik hang op 14 meter hoogte in de top van de mast. Het is de vierde keer dat ik tot in de top van de mast ben gehesen, en de tweede keer vandaag. Onderweg van Vigo naar Lissabon is de marifoonantenne losgekomen. Hij hing alleen nog aan de kabel


Onze marifoon antenne wordt gebruikt om (met de marifoon) met anderen schepen te communiceren, of om een noodoproep te (kunnen) doen. Daarnaast wordt de antenne gebruikt door onze AIS (Automatic Identification System) transponder. Het systeem waarmee wij onze positie en koers uitzenden om goed zichtbaar te zijn en zelf ook kunnen zien op onze navigatie laptop wat er (aan beroepsvaart) om ons heen vaart. Zonder marifoonantenne is dus geen optie, voor de veiligheid is het van groot belang dat die antenne weer staat zoals het hoort
Op dinsdag 21 september hijst Rianne mij de mast in. Ik zit in een bootmansstoeltje aan de grootzeilval, en ben geborgd door een Petzl Ascenzion handstijgklem die is bevestigd aan een strak langs de mast gespannen reserve val. Terwijl Rianne met de kinderen schoolwerk doet, bekijk ik de schade. De beugel waar de marifoonantenne op gemonteerd is, is door midden gebroken


Met behulp van een shopper aan de spinakerval, wordt de gedemonteerde marifoonantenne naar beneden getransporteerd en de accuboormachine naar boven. Het komende half uur vermaak ik me met het uitboren van de popnagels zodat ik het deel van de beugel dat nog aan de mast vast zit kan verwijderen. Omdat ik toch boven ben, demonteer ik ook de niet werkende windmeter om deze beneden nog eens goed te kunnen bekijken
Het blijkt dat ik bij het vervangen van de lagers en de windcups (molentje) van de windmeter, het lager te hard naar binnen heb geduwd. Hierdoor zat het klem tegen de bodemplaat met sensor. Na opnieuw monteren draait het molentje (beneden in de hand gehouden) bij 1 Bft al rond. Benieuwd of die het straks bovenin ook weer doet

Een dag later gaan we Lissabon in op zoek naar de DND watersportwinkel in Belem. Deze blijkt naast een jachthaven te zitten, en zeer goed gesorteerd. Ze hebben de beugel helaas niet op voorraad, maar na wat bellen kan een dag later een nieuwe antennebeugel er zijn. Als ik zo rond 16:00 uur langskom, zal die wel binnen zijn. Ze hebben daarnaast ook monel (een legering die zo edel is dat deze niet reageert op aluminium en RVS) popnagels op voorraad! Ik neem er een voorraadje van mee
Donderdag bezoeken we Lissabon. Terwijl Rianne en de kinderen het castelle São Jorge bezoeken, reis ik per metro en trein naar Belem. Als ik om 16:00 uur bij DND binnen loop, is de antennebeugel nog niet ter plaatse. De collega die de beugel op zou halen bij het magazijn is hier nog niet aan toe gekomen. Na wat overleg, wordt ik van een kopje koffie voorzien en gaat een van de medewerkers voor mij naar het magazijn (elders in Belem). Een half uur later heb ik een gloednieuwe (exact dezelfde) beugel. Dat is heel mooi, want dan kan ik hem op de bestaande gaten in de mast monteren

Vrijdagochtend ga ik weer de mast in om de antennebeugel en windmeter te monteren. Dat betekent in de masttop vier popnagels (6,4 mm) met een 50 cm lange popnageltang vastmaken. Dat vraagt om twee handen, wat in de top van de mast niet zo heel plezierig is. Na wat experimenteren lukt het ook met één arm en een schouder de tang samen te knijpen
Helaas gaat het bij de eerste poging niet helemaal goed. De laatste popnagel komt (als gevolg van de kromming van de mast) tussen de beugel en mast te zitten, waardoor de beugel niet goed aan de mast vast komt. Dat betekent dat ik met ijzerzaag, hamer en boormachine aan de slag moet om de popnagels weer uit te boren. Tijdens dat uitboren begint de boot opeens behoorlijk te schokken. Ik slinger 50 centimeter naar voren en naar achteren. Na wat verwoed kloppen op de mast komt Jikke vragen wat er is. Zijn jullie aan het springen? Vraag ik. Ja we doen even gym als pauze, is het antwoord. Ik vraag of ze dat alsjeblieft even NIET willen doen
Na het los maken van de beugel ga ik naar beneden om met de Dremel de popnagel die verkeerd is gegaan los te zagen. Dat gaat beneden een stuk makkelijker dan boven! Natuurlijk ben ik bij het demonteren in de mast één van de nylon ringetjes die de beugel van de mast af houden (tegen corrosie) verloren. Gelukkig heb ik er nog één in reserve
Bij de tweede poging, na wederom omhoog te zijn gehesen door Rianne, gaat het wel goed. Ik heb alle nylon ringetjes met plakband vastgeplakt en gebruik een spandbandje om de mast heen om de beugel goed op z’n plek te houden. Door éérst de popnagels aan de voorkant vast te zetten, en het spanbandje goed aan te trekken, lukt het ook om de popnagels aan de achterkant goed in de mast te krijgen. De popnageltang vraag wel veel kracht en twee popnagels moeten met twee handen gedaan worden. Wat betekent dat ik me met m’n benen bij de mast moet houden.

Het resultaat mag er zijn. Een stevig gemonteerde antenne, met weer werkende ontvangst op de AIS. En een werkende windmeter! Goed om te weten dat als het (echt) moet, ik in de masttop kan werkende. Ondanks mijn hoogtevrees. Belangrijkste truc: niet omlaag kijken!
