Eelco “ Las Palmas [… ] is the capital city of the Canary Islands (jointly with Santa Cruz de Tenerife) and the most populous city in the autonomous community of the Canary Islands, and the ninth-largest city in Spain with a population of 381,223 in 2020” – wikipedia.org, bekeken op 17-2-2023
Op 9 januari vertrekken we om 12:00 uit Gran Tarajal. Ons plan is om naar het zuiden van Fuerteventura te zeilen en dan bij Moro Jable een paar uur te ankeren, voor we ’s nachts doorvaren naar Las Palmas. Omdat de wind en golfslag natuurlijk net niet helemaal zijn zoals voorspelt, en is de ankerplaats bij Moro Jable te onrustig. We gaan dan ook maar tijdelijk in de (ruime) havenkom voor anker. Iets na 21:00 uur gaan we anker op en zetten koerst naar Las Palmas. Omdat we nog geen werkende autopilot (stuurautomaat) hebben, moeten we alles met de hand sturen. We wisselen elkaar daarom om de twee à drie uur af
Rond 4:00 uur ’s nachts zie ik tijdens mijn wacht – natuurlijk precies op onze koerslijn – een schip ons tegemoet komen. Hoewel, een schip… Ik zie héél veel licht op ons af komen. Een blik op de AIS bevestigt mijn vermoeden. Het is een cruiseschip, dat ’s nachts van Gran Canaria naar Fuerteventura vaart. Na een tien minuten op tegenliggende (ram) koers te varen, besluit ik om 20 graden uit te wijken naar stuurboord. Daarmee passeren we elkaar zoals dat heet ‘port to port’. Dus allebei rechts houden eigenlijk, net zoals op een normale weg. Een paar minuten later zie ik dat ook het cruiseschip zijn koers een paar graden naar stuurboord heeft verlegd en we elkaar gaan passeren. Nog tien minuten later schuift het cruiseschip op 400 meter afstand met alle (feest)verlichting aan voorbij. Nu pas kan ik de navigatieverlichting onderscheiden tussen al de andere verlichting
Tegen 10 uur ’s ochtends komen we aan bij Las Palmas. Omdat de haven in verband met de Atlantic Rally for Cruisers (ARC) vol ligt, gaan we eerst voor anker op de ankerplaats. We pompen de SUP op zodat de kinderen rondom de boot kunnen spelen, en de rubberboot om ons te kunnen melden bij de haven. Omdat we toch wel moe zijn van de overtocht, besluiten we een nacht voor anker te blijven en ons een dag later te melden bij het havenkantoor
Op woensdag 11 januari willen we ons met de bijboot gaan melden in de haven om te kijken of er plaats is. Helaas blijkt de buitenboordmotor géén koelwater te geven. Dat is een probleem, want dan kan de buitenboordmotor niet gebruikt worden. We besluiten dan maar met de bijboot te gaan roeien. Als we in de haven aanleggen bij het havenkantoor blijkt dat men nog siësta heeft en we een uur moeten wachten. Als we ons om 16:00 melden, denkt men na enig overleg een plaats voor ons te hebben. Ze gaan wel eerst even met hun rubberboot kijken. De conclusie is dat we terecht kunnen op steiger K
We roeien tegen de wind in terug naar de boot. Met z’n vieren aan boord en een goede windkracht 4 is dat heel zwaar en we doen er dan ook 20 minuten over. Daarna laten we de rubberboot leeglopen en ruimen deze op, binden de SUP op het kajuitdak en gaan anker op. Iets na 18:00 uur varen we de haven binnen. De marinero’s begeleiden ons naar steiger K. Kennelijk hebben de plaats met een meetlint voor ons nagemeten. We houden aan beide zijden precies genoeg ruimte over voor de stootwil, verder liggen we zo goed als klemvast!
Na het afmeren lopen we nog even langs de Marja II op steiger L. Sinds Vigo, toen we samen met hun vertrokken met als doel Madeira maar wij zijn uitgeweken naar Lissabon, hebben we hun niet meer gezien. Omdat het al wat later is spreken we af om een dag later bij te praten. Donderdag komen Thomas en Alexandra van de Marja II en hun jongens Jack en James aan het einde van de middag bij ons aan boord. Wij zitten in de kuip en de kinderen binnen. Sinds een week gaan hun jongens naar een school in Las Palmas. Ze krijgen daar drietalig onderwijs (Spaans, Engels en Duits of Frans). Thomas en Alexandra hebben er voor gekozen voorlopig voor wat lagere tijd in Las Palmas te blijven. Waarschijnlijk tot het einde van het schooljaar. Daarna is het voor hun nog open. Misschien dat ze naar de Middellandse zee gaan, maar misschien dat ze ook wel een nieuw bestaan in Las Palmas opbouwen. Ze weten het nog niet en gaan het de komende maanden zien
Vrijdag 13 januari (tsja) verkennen we Las Palmas. Het blijkt echt een enorme grote stad, en we ontdekken dat de stad zo’n 380.000 inwoners heeft. Iets groter dan Utrecht dus en niet wat we op Gran Canaria hadden verwacht. Het voordeel is wel dat je hier bijna alles kunt vinden of kopen. Zo kopen we wat kleren voor de kinderen in de rebajas (sale) bij El Cortes Ingles. Een soort Spaanse Bijenkorf. Ik koop er een hardloopshirt, -broek en sokken
Op zaterdag de 14e vervolgens voor het eerst weer hardgelopen (rustig aan) in een prachtig park met hardloopcircuit vlak bij de haven. Heerlijk! Zaterdagmiddag lopen we door Las Palmas naar de andere kust (westkant) en lopen de strandboulevard af langs het Playa de las Canteras. Een heel mooi, groot en druk strand
Op zondag 15 januari gaan we samen met de bemanning van de Marja II de ARC uitzwaaien. Het is de derde ARC (na november en december) en de kleinste van de drie met zo’n 50 deelnemers. De eerdere twee hadden 100 tot 150 deelnemers. ’s Ochtends gaan we bootjes kijken en lopen we over steiger S waar alle ARC deelnemers liggen. Het zijn vooral veel catamarans en grote (>45 voet) zeilboten. Wat betreft de ‘kleinere’ boten zien we één 35 voeter (een Vindo 1050 die heel erg op onze boot lijkt maar een houten opbouw heeft) en een 40 voet Koopmans ontwerp
Na het bekijken van de boten lopen we langs de kade/ boulevard naar de startlijn die ongeveer 3 kilometer zuidelijker ligt. De startlijn wordt gevormd door een douaneschip en een boei, en na het startsignaal (een stoot op de hoorn van het douaneschip) vertrekken om 12:45 de catamarans en om 13:00 de monohulls. Na de start lopen we met elkaar door de oude wijk Triana in Las Palmas. Via de school van Jack en James en de speeltuin in het prachtige park achter hotel Santa Catalina lopen we terug naar de haven
Op maandag 16 januari breng ik onze buitenboordmotor naar Rollnautic. De lokale watersportwinkel/ werf. Verder loop ik een uur (heen en terug) door de stad naar Hidráulica Basilio, de hydrauliek winkel waar ik volgens de mensen van Rollnautic moet zijn voor de adapters die ik nodig heb voor de autopilot. En dat klopt! Ze hebben het weliswaar niet direct op voorraad in RVS, maar woensdag kan het er zijn. Top! Dat betekent dat ik later deze week de autopilot op de hydrauliek aan kan sluiten
Dinsdag belt Rollnautic over de buitenboordmotor: wat er mis mee is? Geen koelwater, zeg ik. Maar er is wél koelwater zeggen zij. Een uurtje later staan we samen naar de buitenboordmotor te kijken die inderdaad een goede straal koelwater geeft. Ik leg ze uit dat ik echt géén koelwater had, zelfs na meerdere keren starten, en dus met de dinghy naar de haven ben geroeid. Advies is om dan toch de impeller te controleren en (indien nodig) te vervangen. Dat gaan we dus doen
Donderdagmiddag haal ik de adapters op bij Hidráulica Basilio. Een dag later ben ik aan het passen en meten ter voorbereiding op het aansluiten van de autopilot. Ik kom tot de conclusie dat ik nog twee koppelstukken met een bocht van 90 graden voor de hydrauliekslangen nodig heb. Zonder lukt het nèt niet om de bocht te maken. Omdat het al te laat is om naar de Hidráulica Basilio te gaan, betekent dit dat ik maandag de laatste onderdelen kan halen. Wel worden alle andere voorbereidende werkzaamheden rondom de hydrauliek en terugslagklep gedaan.
Maandag 23 januari, na het halen van de extra hoekstukken, sluiten we de autopilot helemaal aan. Dat betekent dat de (elektrische) hydraulische pomp en de terugslagklep voor de autopilot zijn geplaatst en aangesloten, en er in de bestaande koperen leidingen T stukken zijn gezet om de (flexibele) slangen aan te kunnen sluiten. Natuurlijk paste het bij de (handmatige) stuurpomp achter het stuurwiel net niet, dus moet de stuurpomp met behulp van wat metalen ringetjes 2 millimeter naar voren geplaatst worden zodat het net wél past. Jikke helpt met het terugvinden van de in het motorruim gevallen boutjes en ringetjes. Want het moet natuurlijk allemaal weer op de tast gemonteerd worden… Na het aansluiten vullen en ontluchten we het hydraulisch systeem. Tot slot voeren we de ‘dockside’ configuratie uit, waarna ik met de autopilot het roer kan bewegen. Gelukkig! Het lijkt te werken. ’s Avonds sluiten we aan bij de steigerborrel voor (Nederlandse/ Vlaamse) vertrekkers op steiger S. Erg gezellig!
Voor dinsdag tot vrijdag huren we een auto om Gran Canaria verder te verkennen. En ook om het (tijdelijk) regenachtige weer in Las Palmas te kunnen ontvluchten richting het zonnigere zuiden van het eiland. Dat betekent dat we dinsdag naar Playa Amadores gaan, waar bij een prachtig strand een drijvende stormbaan/ trampoline ligt. Vooral de kinderen vermaken zich hier uitstekend. Voor we terug naar Las Palmas gaan, rijden we eerst nog een stukje door de bergen in voorbij Mogán. Vanaf de hoogte kunnen we de zee aan de westkant van Gran Canaria zien
Woensdag gaan we naar Puerto Mogán om een tocht met een duikboot te maken. Deze ‘Yellow Submarine’ duikt tot een diepte van 20 tot 25 meter, en maakt een tocht van ca 45 minuten over een (kunstmatig) rif en twee wrakken. Het is een indrukwekkende ervaring. Na de duiktocht rijden we naar Puerto Rico om de haven daar te bekijken en te genieten van het strand
Donderdag 26 januari gaan we met de auto op weg naar de Pico én Caldera Bandema. Deze berg geeft een prachtig uitzicht op Telde en tijdens de (steile) wandeling van ongeveer 45 minuten kunnen je afdalen in de krater. Op de bodem van de Caldera Bandema bezoeken we vervolgens de resten van een finca (boerderij) en maken een klein rondje. Het is er heel rustig en stil, en we proberen ons voor te stellen hoe het moet zijn om daar met één of twee gezinnen te hebben gewoond en je gewassen te hebben verbouwd. Alles wat je nodig had of wilde verkopen moest via het steile pad te voet of per ezel naar beneden of boven. De laatste ‘bewoner’ Augustin Hernández Torres heeft er van 1936 tot 2020 gewoond en gewerkt. Tot de leeftijd van 93e jaar klom hij dagelijks de 235 meter omhoog om later weer naar huis af te dalen. Vanaf 2020 wordt de Caldere Bandema ter herinnering aan het agrarisch verleden behouden als historisch erfgoed en is het overdag geopend als wandelgebied
’s Avonds gaan met de bus naar oude centrum (Vegueta). Dit is het deel waar de (Spaanse) stad Las Palmas is begonnen. Elke donderdag organiseren de restaurants hier een tapas/ pinchos avond. We bewonderen de oude stad met kathedraal en laten vervolgens de pinchos ons goed smaken. Op de terugweg nemen we als toetje allemaal nog een zakje super verse popcorn van een kraampje langs de weg. Als we over een maand terug komen in Las Palmas (er komen dan vrienden uit Nederland over) gaan we hier zeker nog eens heen. En dan bezoeken we dan ook het Casa Colon, een museum over Christoffel Columbus (In het Spaans: Cristobal Colon) en de ontdekkingsreizen naar Amerika
Vrijdagochtend leveren we om 10:00 de auto in. We hebben daarvoor eerst nog een extra rondje door Las Palmas gereden omdat we de tank nog vol moesten te gooien. Na het inleveren gaan we naar cafetaria Rosales & Higos voor Churros. Helaas blijken we daar nèt te laat voor, het deeg is op! Gelukkig hebben ze als alternatief ontbijt wel heerlijke bocadillo’s (broodjes) en tostada’s (tosti’s). ’s middags belt Rollnauti dat de impeller voor de buitenboord motor er nog niet is, en nu maandag wordt verwacht. Dan willen wij echter ook vertrekken. Nouja, dat zien we maandag wel
Zaterdag avond komen Marijn en Roos van de Doris bij ons aan boord borrelen. Hun zoontje van bijna 1 jaar ligt bij hun aan boord te slapen, en hun babyfoon red het net. Omdat het kouder is deze dag hebben we de verwarming aangezet. Niet verwacht dat we dat op de Canarische eilanden nog zouden doen
Zondagochtend bereiden we ons voor op vertrek. We ontluchten nog één keer het hydraulisch stuursysteem. Daarna gaat Rianne met de kinderen naar Urban Planet (een trampoline park) en vermaak ik mij met het opnieuw spannen van de verstaging. Deze was te ‘los’ komen te staan door het uitrekken van de staaldraden (wat overigens normaal is). Na meer dan zes maanden was weer aanspannen wel nodig. Als de verstaging weer op de juiste spanning staat zijn we klaar om te vertrekken, alleen maandag nog even de buitenboordmotor ophalen. ’s Avonds houden we een korte afscheidsborrel met de Marja II. Over vier weken komen we nog een keer terug in Las Palmas
Maandagochtend sta ik om 9:00 bij Rollnautic. Helaas, de impeller die eerst vrijdag en daarna maandag zou aankomen, wordt nu dinsdag verwacht. Daar gaan we niet op wachten. En omdat we aan een buitenboordmotor zonder impeller niets hebben, spreken we af dat we motor op komen halen als we eind februari weer in Las Palmas terugkomen. Dan zou het toch wel klaar moeten zijn lijkt ons…
Om 11:00 verlaten we de marina. Eerst nog de autopilot kalibreren in de buitenhaven tijdens de ‘sea-trial’, dan op weg naar La Gomera!
